سنتز و شناسایی پلی اوره های جدید بر پایه دی آمین آروماتیک جدید با اتصالات اتری و باقیمانده آنتراسنی و نانوکامپوزیت های مربوطه با خاک رس

چکیده در این پژوهش پس از سنتز دی¬آمین¬های مختلف چالکونی و تریپتیسنی با استفاده از آنها و دی-ایزوسیانات¬های مختلف نظیر ipdi، mdi و hmdi پلی¬اوره¬های مختلف سنتز شدند. شرایط واکنش از نظر زمان، دما، کاتالیزور و نوع ایزوسیانات برای دست¬یابی به ویسکوزیته بالاتر و فیلم بهتر مورد بررسی قرار گرفت. پلیمرهاس سنتز شده به روش h-nmr و ft-ir شناسایی شدند و ویسکوزیته و میزان جذب آب محصولات نیز بررسی شد. همچنین پلی¬اوره با دی¬آمین تریپتیسنی به دو روش گرمادهی با حمام روغن و تابش ریزموج سنتز شد و ویسکوزیته پلیمرهای حاصل از این دو روش مقایسه شده، پایداری گرمایی آن¬ها به کمک روش tga و خواص گرمایی-دینامیکی آن¬ها به روش dmta مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی سطح این پلیمرها به روش xrd و afm مورد بررسی قرار گرفت. میزان آبگریز بودن پلیمرها نیز به روش زاویه تماس مطالعه شد و مشخص شد که مقاومت حرارتی آن¬ها در رنج ℃200 می¬باشد، مدول اولیه و مدول رابری آن¬ها در رنج 6+ 8/4 تا 9+ 1/1است و این پلیمرها بر اساس آبگریز بودن دسته¬بندی می-شوند. در مرحله آخر نانوکامپوزیت پلی¬اوره و پلی-(اوره-یورتان) تهیه شد. ویسکوزیته نانوکامپوزیت¬ها مورد بررسی قرار گرفت. پراکندگی ذرات نانو در سطح پلیمر به کمک روش xrd و afm مورد بررسی قرار گرفت. خواص گرمایی آن به روش tga و خواص گرمایی-دینامیکی آن به روش dmta بررسی شد. مقاومت حرارتی نانوکامپوزیت در رنج ℃ 400، مدول اولیه و مدول رابری آن در رنج 9+ 8/6 تا 9+ 7/8 است. در مجموع حضور ذرات نانو در پلیمر مقاومت حرارتی و خواص گرمایی- دینامیکی پلیمر را بهبود می¬بخشد. کلیدواژه¬ها: پلی¬اوره، نانوپلی(اوره-یورتان)، تریپتیسن، نانو ذرات خاک رس